خیلی بد شدیم دیگه وقتی بهم سر می زنیم که کاری داریم و کارمون یه جا گیره،چقدر زیاد شده آدمای که به پول اطرافیانشون نگاه می کنند و بهش احترام می ذارن .کاش قدر تمام آدمای دورو برمون رو می دونستیم ،همه ی آدمای که دیدنشون برامون عادی شده و تا از دستشون ندیم قدرشون رو نمی فهمیم .

زندگی برای هیچ کس تعیین نکرده که تا چه زمانی زنده هستیم و زندگی می کنیم .

(بیاین همین الان با هم عهد ببندیم که روزای زندگی مون رو بیشتر از اینا دوست داشته باشیم  وبی بهانه تمام آدمای دور و برمون رو دوست داشته باشیم. )

بهم گفتین چرا به روز نمی کنم،حقیقتش این روزا درگیر مراسم ختم بودیم .یکی از اقوام نزدیکمون که مرد جوان و بسیار مهربانی بود ،بعد از هفت سال،چند ماه پیش بچه دارشد و یک هفته بعد ازبدنیا اومدن بچه اش شنیدیم که سرطان داره و چند روز پیش فوت کرد و دخترش هنوز شش ماهش هم نشده و زن جوانش که انقدر زود تنها شد،کاش کمی به خودمون می اومدیم .

برای  شادی روحش فاتحه ای بفرستید .

اما مهربانان ؛ قدر نفسی که می کشیدو بدونید این اتفا ق ها تلنگری برای ما آدماست ، که پاک زندگی کنیم که شاد زندگی کنیم و قدر تمام روزای قشنگ زندگی مون رو بدونیم و قدر تمام عزیزان زندگی مون رو هم بدونیم .

عهدمون رو فراموش نکنید زندگی انقدر مهلت نمی ده که همیشه دنبال پول باشیم ،سر نزدیکانمون رو کلاه بذاریم ، باهم قهر کنیم  یا مثل خیلی از آدمای این روزا که  همدیگرو به نسبت پولی که دارن می خوانشون نباشیم .   (بیاین همدیگرو عاشقانه و بی بهانه دوست داشته باشیم )

¤ نویسنده: مهربان

پیام های دیگران

                                     گدایان بهر روزی طفل خود را کور می خواهند

                                     طبیبان  جملگی   خلق   را  رنجور  می خواهند

                                     تمام  مرده شویان  راضین  بر مر گ  انسان ها

                                 بنازم مطربان را جملگی خلق را مسرور می خواهند

دلم از آدمای این روزگار شکسته ، با خودمون چه کردیم؟

ما آدما فراموش کردیم که چرا زندگی می کنیم و چرا به این دنیا اومدیم ، خوب می دونیم اما فراموش کردیم که ما به ابن دنیا اومدیم که هر روز بهتر ازروز قبلمون بشیم و هر روز به کمال و انسانیت بیشتر نزدیک بشیم. زمانی که خدا مارو آفرید به خودش احسنت گفت ! اما حالا چی شدیم ؟

دلم شکسته از آدمای که انسان ها ی  دورو برشون رو فقط بخاطر نفع شخصی  و تا زمانی که می تونن سودی بهشون برسونن می خوان، دوستی واقعی خیلی کم شده !

و چقدر هم خوب یاد گرفتیم که واسه ی این دور شدنها از انسانیت ، مشغله ی زندگی رو بهانه کنیم .آیا واقعا همین طوره؟؟؟

کودکی که تازه دیده باز می کند

یک جوانه است

گونه های خوشتر از شکوفه اش

چلچراغ تابناک خانه است

خنده اش بهار پرترانه است

چون میان گاهواره ناز می کند...

ای نسیم رهگذر به ما بگو

این جوانه های باغ زندگی ،

این شکوفه های عشق،

از سموم وحشی کدام شوره زار

رفته رفته خار می شوند؟

این کبوتران برج دوستی

از غبار جادوی کدام کهکشان

گرگ های هار می شوند؟    

 فریدون مشیری

¤ نویسنده: مهربان

پیام های دیگران